Skip to main content
b02
De dood...
Dat zoek je toch niet zomaar op?
b03
Leren over verlies en verdriet is leren over liefde en verbondenheid
previous arrowprevious arrow
next arrownext arrow

Kitty Vreeswijk
Achtergrond in onderwijs, technische bedrijfskunde,
duurzaamheid, Meander uitvaartopleiding

Woont in Driebergen met Erik.
Twee (bijna) volwassen kinderen, 
en hond Pip.

Alles stroomt, niets blijft
Panta Rhei…

 
Kit_en_Pip_IMG_2293-LR.jpg

Meander_diplomauitreiking_Kitty_Vreeswijk_220317.jpg

Over Kitty

De dood dat zoek je toch niet zomaar op? Hoe ben ik dan toch in de uitvaartwereld terecht gekomen?


Op zoek naar betekenis en verbinding. Als jong meisje schreef ik al graag verhalen. Ook later is het schrijven voor mij een goede manier gebleven om mijn gedachten te stroomlijnen en tegelijkertijd de verbinding met anderen te maken. Schrijven geeft me rust. En dat is fijn omdat ik ook immer nieuwsgierig ben naar hoe mensen, systemen en processen werken.

Studie en werk bedrijfsleven. Na mijn studie Technische Bedrijfskunde heb ik 12 jaar met veel plezier gewerkt in de internationale wereld van de medische beeldvormingssoftware.  Het leukste hieraan vond ik om te werken op het snijvlak van de techniek en de gebruikers. Onderzoeken hoe gebruikers werken, wat kritisch voor hen is en dan kijken of en hoe een product of technologie hierop aan kan sluiten. De techniek kan nog zo state-of-the art zijn, maar als die onvoldoende aansluit bij de wensen en behoeften van de gebruikers dan heb je er weinig aan.

Onderwijs en duurzaamheid. In 2010 ben ik overgestapt naar een baan als docent Technische Bedrijfskunde bij de Hogeschool Utrecht. Samen met een collega heb ik het duurzaamheidsprogramma binnen de opleiding opgezet. Ik had nooit gedacht dat duurzaamheid 12 jaar later zo’n prominente rol zou spelen in de opleiding en in de wereld.  Ook hier zie ik dat de techniek maar een deel van de oplossing is. Naast mooie technische oplossingen is aandacht voor duurzame gedragsverandering belangrijk, net als  samenwerking binnen de hele keten, van toeleveranciers tot eindgebruiker. Het is niet eenvoudig om in deze veranderende verhoudingen een verdienmodel te vinden dat werkt voor alle betrokkenen.

Alles stroomt, niets blijft. In 2020 werd ik 50, de jeugdigheid blijft niet. In plaats van de 50 dagen vrij die ik in Zuid-Spanje had gepland, brak er een coronatijd aan met veel fysieke beperkingen. Van mijn mooie plannen kwam helemaal niets terecht. En toch ervaarde ik de nabijheid van familie, vrienden en collega's. Op afstand en toch verbonden.  In het najaar 2020 bezocht ik in Zuid Limburg de expositie “RE/DESIGN DEATH”.  Hierbij werd met vijftig designs rond de thema’s voorbereiding, afscheid, rouw & voortleven en eeuwig leven, invulling gegeven aan de behoeften en rituelen die er zijn rondom overlijden. Hier zag ik o.a. de Loop kist, Capsula Mundi, humaan composteren, de 100% biologisch afbreekbare urn maar ook de IKEA kist die je zelf in elkaar kan zetten. Hier is bij mij het zaadje voor mijn rol in de uitvaartwereld geplant. Ik werd heel nieuwsgierig naar deze duurzame innovaties en naar hoe de uitvaartwereld eigenlijk in elkaar zit.  In het voorjaar van 2021 startte ik met de Meander opleiding voor uitvaartbegeleider.

Minor Rouw en Verlies. In het najaar 2021 kreeg ik de kans om als docent bij de minor Beroepsmatig omgaan met Verlies en Rouwsituaties te starten (Hogeschool Utrecht). Binnen deze minor begeleid ik een aantal coachingsgroepen en een trainingsgroep waarbij studenten met elkaar en met acteurs oefenen in gespreksvaardigheden bij het praten over verlies. De contacten en de ervaring die ik bij deze minor opdoe, ervaar ik als heel waardevol.

Werkwijze. In mijn werk ben ik nooit degene geweest die het leuk vindt om alleen maar op de winkel te passen. Juist het onderzoeken hoe een en ander in elkaar zit, wie erbij betrokken is en waarom, dat is wat ik graag doe. Vanuit mijn nieuwsgierigheid ga ik op zoek naar wat er misschien beter kan. Tijdens de diploma-uitreiking van de uitvaartopleiding schetste onze docentbegeleider Sidone Korse mij met de volgende kwaliteiten:  opmerkzaam, onderzoekend, en betrokken. Bij het vormgeven aan het afscheid, vind ik het belangrijk om alle grote en kleine signalen mee te nemen. Soms zijn dit onderwerpen die uitgesproken en benadrukt worden in een eerste gesprek. Vaak ook gaat het om dingen die terloops worden gezegd, of is het iets wat je ziet in de tuin of in huis: mooie bloemen, een foto of een souvenir van de vakantie. Vanuit deze betrokkenheid en achtergrondervaring hoop ik bij te kunnen dragen aan een mooi afscheid dat troost biedt aan de nabestaanden.

Met ROBIN, een liefdevol afscheid wil ik graag Freelance Uitvaartbegeleider zijn en ook Adviseur Duurzame Uitvaart. Juist in de samenwerking en verbinding met verschillende mensen en organisaties vind ik de meeste inspiratie en energie.

De dood, dat zoek je toch niet zo maar op? En toch spreekt het me aan. De dood hoort bij het leven. Het is betekenisvol. Een plek waar je mensen kunt verbinden, waar je  een verhaal kunt helpen vertellen of schrijven, en waar je met oog voor detail het afscheid kunt organiseren. Het verhaal van iemands leven te (laten) vertellen. Dat is wat me raakt en waar ik het voor doe. De rol en wensen van de nabestaanden zijn hierbij van groot belang. Zij moeten verder. Alle herinneringen aan een mooi afscheid bieden hen troost.